AKP CUMHURİYETİ

Bildiğiniz gibi dünya da çok sayıda cumhuriyet çeşidi var, İran İslam Cumhuriyeti, Demokratik Kore veya Demokratik Çin Halk Cumhuriyeti, Aristokratlar Cumhuriyeti, Fransa veya Polonya Cumhuriyeti gibi. Biz Türklerin kısmetine ise AKP cumhuriyeti düştü veya nasip oldu. Cumhuriyet rejiminin karakteristik özelliği, ülkeleri, bir kişi, hanedan veya zümrenin değil halkın temsilcileri tarafından yönetilir olmasıdır. Ancak burada ki sorun, Saddam Hüseyin, Kaddafi veya Stalin de halk adına yönettiğini söylüyordu. Bir ülke yönetiminin gerçek bir Cumhuriyet rejimi olabilmesi için, demokrasi ile taçlandırılması gerekir. Yani kısaca çok partili siyasi hayat, hukukun üstünlüğü ve güçler ayrılığı gibi eşitlik ve adaleti tesis edecek organların mevcudiyeti gerekir. Sözü daha fazla uzatmadan sadede gelelim, bu gün Türkiye de cumhuriyetin ve demokrasi yönetiminin bütün kurumları ve yasal düzenlemeleri şeklen mevcuttur. Hukuk var ama üstün değil, üniversite var ama özerk değil, yargı var ama bağımsız değil, seçim var ama adil değil, muhalefet var ama etkin değil, basın var ama özgür değil. Böyle bir cumhuriyete ne ad verilir? Bizce ancak parti cumhuriyeti adı verilir. Sizde bir isim verebilirsiniz bittabi.

Bu ülke de, genelkurmay başkanına terör örgütü kurmak ve yönetmek suçlaması yapılmış ve yıllarca hapis yatmıştır. Dünya da bir ilktir. Kendi ordusunun yasal komutanına terör örgütü kurmak ile suçlanması hiçbir rejimde olacak bir iş değildir. Ama Türk halkı bunu yaşadı. AKP iktidarı döneminde ihale yasası 191 kez değişmiştir. Bu keyfiyet dünya da sadece Türkiye de yaşanmıştır. Hükümet enflasyon, işsizlik, hasta ve ölü rakamı açıklıyor ama hiç kimse inanmıyor. AKP’ye oy verenler de dahil. Bu durumu başka bir ülke de yaşamak mümkün değildir. Avrupalı ülkelerin hepsi aşılarını hangi fiyata almışlarsa açıkladılar. Türkiye Çin den aşı aldı ama ne kadara aldı açıklamıyor. Demokratik bir cumhuriyette bu mümkün değildir.

Son günlerde kamuoyunu meşgul eden Boğaziçi Üniversitesi rektörlük atamasına kısaca yakından bakacak olursak, hattı zatın da, Boğaziçi Üniversitesi çok başarılı bir üniversite değildir. Türk halkının hizmetine sundukları ne bir teknolojik keşifleri nede sosyal bir başarı örneği yoktur. Türk halkının vergileriyle maaşlarını alırlar ama nereye ve kime hizmet ettikleri bilinmez. Türk halkıyla bir ilgileri yoktur. İktidar böyle bir kuruma dokunursa halk destek verir ama dokunan, düzeltmek için değil sadece aynı işlevi başka eller vasıtasıyla başka mecralara hizmet etmek için yaparsa bu müdahale ikna edici olmaz. Bu tür olumsuz örnekleri çoğaltmak mümkündür ama meramımızı anlattık sanırım, bu olaylar ve benzerleri demokratik ve hukukun üstünlüğünün olduğu bir ülkede görülemez.

Prof. Dr. Haydar Çakmak